เรารักกันใช่มั้ย??

อีกคนที่เขาไม่เคยรู้อะไรเลย...เขาจะเจ็บได้ยังไง...

สุดท้าย ฉันก็เจ็บอยู่คนเดียว

ฉัน ไม่เคยเชื่อเลยว่า...คนเราจะรัก....ใครได้พร้อมกันถึงสองคน
ขนาดตัวฉันเอง...ยังรักคุณได้แค่คนเดียวเลย...

ฉันไม่เคยหวังอยากให้คุณเลิกกับเขา..
ชีวิตคนเรา..เจอใครที่คิดว่าใช่กว่า..
ก้อควรเลือกว่าจะไปทางที่ใช่หรือจะอยู่ที่เดิม....

ฉันไม่เคยหวังหรอกว่า...จะมีคำว่าเรา ตั้งแต่วันที่ฉันได้รู้ว่า...คุณไม่ได้มีแค่ ฉัน....
และฉันก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ...นอกจากฉันและเขา.....คุณยังมีใคร อีกกี่คน


แต่เมื่อฉันเห็นรูปคุณกับเขาที่ไร มันก็เจ็บทุกที
รูปที่คุณถ่ายกับเขา...แสดงให้เห็นว่า...รักกันดี...

ถ้าคนเราไม่ควรมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น ..
ฉันก็ไม่อยากเป็นทุกข์บนความสุขของคุณ

โลกส่วนตัวของคุณ ก็มีแค่คุณกับเขา แม้แต่โลก online

สุดท้ายฉันก็เป็นได้แค่ส่วนเกิน
เป็นแค่...อะไรสักอย่างก็ได้ที่คุณอยากให้เป็น..
ซึ่งในใจคุณมันคงไม่ได้มีค่าหรือความหมายอะไร


ครั้งหนึ่งฉันเคยคิดว่า การได้มีคุณอยู่ใกล้ๆ เป็นเรื่องที่น่าภูมิใจ...

หลายครั้ง ที่เราพบกัน แล้วคุณแล้วฉันต้องเก็บความรู้สึกว่า  เราแอบคบกัน...
คุณบอกฉันว่า..แล้วคนอื่นจะมองฉันอย่างไร
ขอบคุณ....ที่ยังเห็นแก่ชื่อเสียงของฉัน


การมีคนรัก...ก็อยากให้คนรัก...รักเราคนเดียว...
ฉันอยากรักคุณแค่คนเดียว...อยากดูแลคุณแค่คนเดียว..

การมีคนรัก...ก็อยากให้มีการดูแลซึ่งกันและกัน...

แต่ทุกวันนี้...ฉันไม่รู้เลยว่า ตกลงแล้ว เรารักกัน หรือว่า แค่ฉันที่รักคุณ